دیرنیست  به هم بیگانه نیستیم احساسمان ،

 آرزوهایمان و نگاهایمان  باهم گره خورد من تو

 را در قصه های شیرین عاشقانه ام جاداده ام

 پنجره های امید و شادی را باز خواهیم کرد و

 ترانه خوش آهنگ صمیمیت را با هم خواهیم

 خواند گل های از مهربانی و خوشبختی را  در

 باغچه دلمان خواهیم کاشت تا بعد از این صداقت

مان صدای زلال خوشبختی مان را به افق های

دوردست برساند دیگر کسی نمانده همه رفته اند

و تنها خاطرهاست که می ماند در ازدحام پر صدا

های این سکوت دغدغه بی تو بودن شیش? نازک

تنــهای و احســــاســم  را تلنگر میــزنـد

در انتهای جاد? کوچه باغ های کودکی سر، ردپای

نگاهت را نشان میدهد  ومن چه آرام روی بـــــال